-
1 kalla
[kʰad̥la]kallaði1. vt, vi1) звать, кричатьkalla á e-n — звать кого-л.
2) звать, призывать; вызывать, приглашатьkalla e-n fyrir rétt — вызывать кого-л. в суд
3) ( eftir e-u) претендовать (на что-л.), требовать (чего-л.)kalla til arfs eftir e-n — претендовать на чьё-л. наследство
4) называть, звать2. kallast□◊þeir voru sáttir að kalla — считалось, что они помирились, формально они помирились
ég var vel fyrir kallaður — я был в хорошем настроении [в хорошей форме]
См. также в других словарях:
Wikingerzeit — Chronik (kleine Auswahl) 793 Wikingerüberfall auf das Kloster von Lindisfarne 795 Beginn der Überfälle auf Irland (Inishmurray) 799 Beginn der Überfälle auf das Reich der Franken 830 erneute Wikingerüberfälle auf England 840 erst … Deutsch Wikipedia